🥍 Jak Znaleźć Chłopaka Którego Widziałam Raz W Życiu

Co prawda to były czasy liceum i sam początek studiów, ale wtedy mi się wydawało, że co jak co, ale ja to już nigdy w życiu nikogo nie znajdę. A nawet jeśli, to na pewno będzie to jakiś odpadek, jakiś wyrzutek społeczeństwa, którego nikt nie chciał, bo przecież wszyscy fajni faceci są już zajęci. Jak znaleźć chłopaka? ( Jacek Pulikowski ) To jeden z większych problemów nastoletnich dziewczyn. Presja społeczeństwa czyli w tym przypadku znajomych, czy innych koleżanek doprowadza do tego, że muszą mieć, bo inni mają. Tyle, że często jest tak, że ten jedyny wydaję się nie być właściwą osobą. Jestem dziewczyną, mam 17 lat. Nie wiem jak znaleźć odpowiedniego partnera, gdzie go szukać? Od pewnego czasu już piszę na skanie (funkcja w telefonie - szuka osób z tej samej sieci w najbliższej okolicy do około 100 km) z różnymi chłopakami, zazwyczaj w moim wieku lub trochę starszymi (do 20 lat). Zobacz 27 odpowiedzi na pytanie: Jak znaleźć chłopaka? Nieszukaj chłopaka, tak jak ja szukałem dziewczyny, miłości poznalem wiele ale przez wszystkie cierpie jeszcze bardziej. w sierpniu poznalem pewna dziewczyne przez przypadek w necie, zaczelismy pisac i coraz bardziej sie zżywalismy. mozna powiedziec ze sie kochamy bo strasznie nam smutno i zle gdy choc przez chwile sie Znalezienie chłopca w krótkim czasie wymaga pewności, otwartości i determinacji. Stworzenie podstaw prawdziwej relacji z dobrym potencjałem w ciągu kilku tygodni jest absolutnie wykonalne. Nie jest idealny, ale wiadomo, że miłość nie ma granic. W tym artykule znajdziesz kilka wskazówek, jak znaleźć miłość i rozwijać związek. kroki Od jakiegoś czasu bardzo doskwiera mi brak chłopaka, tym bardziej że przez całe życie nie miałam nikogo. To nie jest tak, że nie miałam powodzenia, bo miałam, ale ci chłopacy którzy do mnie zagadywali byli raczej takimi Casanovami, którzy co chwile zmieniali dziewczyny. Jak mam znaleźć chłopaka którego widziałam tylko raz? :D. Hejka, wczoraj na basenie poznałam fajnego chłopaka tylko jest mały problem bo nie znam jego imienia nazwiska ani miejsca zamieszkania. Czy to jest wgl. możliwe że go znajde? Szukanie chłopaka, to praca. Gdy jesteś samotna i chcesz ten stan rzeczy zmienić nie spędzasz wieczorów z kumpelą, ani łikendów przed telewizorem. Masz być w pracy, czyli na polowaniu. Kluczem do sukcesu jest to, że zawsze musisz być przygotowana, ponieważ nigdy nie wiesz, kiedy i gdzie spotkasz Jego. Warszawa była droga, niezależnie od tego, jak mocno zaciskałam pasa, zawsze brakowało mi do pierwszego. Ale zacinałam zęby, bo miałam cel – zamierzałam skończyć studia, znaleźć dobrą pracę i w szybkim tempie awansować. Wierzyłam w siebie, miałam potencjał, byłam uparta i równie pracowita jak moja siostra. Musiało mi się W przeciwieństwie do głównego bohatera, oni nie mieli możliwości dokonania wyboru. Tą jakże ważną i kluczową w ich życiu decyzję podjął ktoś inny, a mimo to niemożliwe okazało się uniknięcie jej skutków. Problem wyboru pojawia się także w dziele Stefana Żeromskiego "Ludzie bezdomni". Jak znaleźć chłopaka? - Netkobiety.pl takie wiesz, wybujałe ego do którego niby nie doskoczysz. 21 Odpowiedź przez hans9123 2014-09-10 21:39:49 Jesteś najlepszym, co spotkało mnie w życiu. Lubię być blisko Ciebie i w ogóle być z Tobą. Może nawet więcej, niż lubię. Jeśli nadal nie jesteś pewna i bijesz się z myślami: co napisać do chłopaka którego kocham, może nie jesteś pewna swoich uczuć? Choć do odważnych świat należy, czasem lepiej nie wychodzić przed szereg. xjlO. Pasja jest jak miłość. Rzadko kiedy zdarza się od pierwszego wejrzenia. Na ogół przychodzi niepostrzeżenie, zupełnie nie tymi drzwiami, które dla niej otworzyłaś-eś… …i zupełnie nie w tym momencie, w którym najbardziej na nią czekałaś i najmocniej się spodziewałeś. Jasna Polska jest dla wszystkich, którzy chcą dołączyć – dodaj swoje ogłoszenie Bardzo często nasz mózg nie jest w stanie wymyślić naszej pasji. Głowisz się, zastanawiasz, porównujesz do innych, próbujesz zachwycać tym, co dla innych jest treścią życia i… to wszystko jest nudne. Nie wychodzi. Nie działa. Nie dla Ciebie. To dlatego, że nasz mały, kochany trójwymiarowy rozumek potrafi tylko odtwarzać. Nie kreuje, a powtarza, ewentualnie kompiluje to, co istnieje. Łączy. Trochę modyfikuje. Prawdziwe wynalazki, prawdziwe nowości pochodzą z Pola – z obszaru Twej kreacji, wyobraźni, Ducha. To stamtąd dostajesz najlepsze downloady – czy to w snach, czy to w medytacji, czy to w nagłych przebłyskach geniuszu. Wiedz, że w takich chwilach wreszcie usłyszałaś to, co przez cały czas próbuje Ci przekazać Twe Wyższe Ja. Na chwilę złapałaś łączność i złowiłaś jedną z zyliona pereł, które cały czas krążą w Twej energetycznej przestrzeni. Ty złapałaś jedną, a Tesla sto tysięcy (nie zagłuszył swego odbiornika). Ale to wciąż ta sama energia. Czytaj więcej: Co mają ze sobą wspólnego Nicola Tesla, Elon Musk i… wątpliwości Dajemy z siebie wszystko, absolutne 100% Serca, i… mamy efekty 🙂 Dołącz do Jasnej Polski Motywacja – jak ją zyskać, znaleźć, mieć??? Ludzie szukają motywacji, jej dotkliwy brak w szarym, codziennym życiu zawodowym (i nie tylko) jest bardzo destrukcyjny – żyć się odechciewa. Próbują się motywować na tysiące sposobów – coachingi, plannery, harmonogramy, wizualizacje, “smart-ne” cele, pozytywne myślenie, kije i marchewki. Ale prawda jest taka, że z g… bata nie ukręcisz (pardon!) I jeśli nie lubisz tego co robisz i robisz to tylko dla pieniędzy, to Twoja motywacja potrwa tyle, ile zajmuje przyzwyczajenie się do wysokości otrzymywanej pensji. Czyli maksimum pół roku. A zatem, problemem nie jesteś Ty (gdyż NIGDY nim nie jesteś – zapamiętaj to sobie na zawsze), ani nawet Twoja praca, do której zmuszasz się każdego dnia (z nią może być wszystko w porządku – dla wielu jest doskonałym zajęciem), ale Wasze niedobranie. Brak chemii, brak iskry – nawet jeśli nie chcesz się do tego przyznać, już wiesz, że ten związek jest martwy. I jeśli szukasz w internetach kolejnych sposobów na znalezienie motywacji, wiedz, że szanse na reanimacje są nikłe (tego trupa może jeszcze sztucznie podtrzymać przy życiu kolejna podwyżka, premia lub awansik, ale to rozwiązanie doraźne). Czeka Cię rozwód i nowa miłość, albo… powolne usychanie. Czytaj więcej: Chcę rzucić pracę, szkołę, związek… Druga szansa pojawi się, gdy wreszcie skoczysz w przepaść Jeśli nie wiesz, gdzie co jest, jak znaleźć swoją kategorię lub coś, co Cię szczególnie interesuje – skorzystaj z wyszukiwarki na stronie głównej Jak znaleźć pasję (i motywację do życia) – Metoda no 1 Czasem pasja przychodzi przez downlowad, a czasem – moim zdaniem najczęściej – metodą Liz Gilbert, czyli „małej ciekawości”. Nie chodzi o to, by od razu oświadczać się chłopakowi, który ma ładne oczy, lecz o to, by otworzyć się na tą znajomość, na każdy możliwy zbieg okoliczności i poddać biegowi zdarzeń, czyli mądrości Wszechświata. BEZ oczekiwań i założeń. W ten sposób może się okazać, że dopiero obecny szwagier tegoż chłopaka zostanie kiedyś miłością Twego życia, albo czekając na niego w jakimś barze, spotkasz człowieka, dzięki któremu zamieszkasz w Indiach, albo wynajdziesz jakiś lek. Nie wiesz, gdzie Twój Duch pragnie Cię poprowadzić, ale gdy zaufasz, będą to miejsca, o których Ci się nie śniło. Wierzę w tą metodę. Czytałam o niej już nie raz u różnych ludzi sukcesu, ale i sama jej doświadczyłam. Różne sploty i zbiegi okoliczności, często z pozoru bardzo niefortunne, prowadziły mnie tam, gdzie sama bym nigdy nie wymyśliła i okazywały się tym, czego potrzebowałam. Dwa przykłady: #1 Pierwszy duży splot paskudnych okoliczności to okolice matury. Zawsze chciałam być artystką, całe życie rysowałam i malowałam. ASP było jedyną opcją, która sprawiała, że widziałam swe życie w jasnych barwach. Stres na egzaminie (trzęsące się ręce, suchość w gardle, nerwica wszystkich wnętrzności) był tak wielki, że zaprezentowałam niewielki procent swych możliwości i oczywiście nie zdałam. To był koniec świata. Nie widząc przed sobą już „żadnych szans na życie” poszłam na jakiekolwiek studia. A ponieważ nic mnie nie interesowało – zdałam na MISH, na którym przez 5 lat mogłam decydować, czy coś w ogóle mnie jeszcze kiedykolwiek zaciekawi. Nie zaciekawiło. Obroniłam się z jakichś 2 kierunków po najmniejszej linii oporu i zaczęłam zrezygnowana szukać jakiejkolwiek pracy, rozsyłając cv w s z ę d z i e. Na k a ż d e możliwe stanowisko (zgodnie z przekonaniem, że skoro nie jest dane mi być artystką, równie dobrze mogę być kimkolwiek, gdyż moje życie skończyło się, zanim się zaczęło). Dostałam jakąś pracę, o której nie wiedziałam nic, a która – pomału, zmieniając firmy i stanowiska, robiąc podyplomówki – stała się moją absolutną pasją na wiele lat. Byłam w tym świetna, kochałam tą robotę, a ona kochała mnie – czułam, że żyję, rozwijam się i robię wspaniałe rzeczy. Być może nadal bym to robiła, gdyby nie wyzuta z wszelkich ideałów i wartości kultura kilku ostatnich firm, w których pracowałam. Matrix sam mnie wydalił ze swego systemu – i dobrze, bo czas był najwyższy na nową pasję. Więcej na ten temat, czyli o co chodzi i gdzie są te kategorie, znajdziesz w Aktualnościach #2 Druga historia to ciąg dalszy, po tym jak zwolniłam się sama po pół roku męki z 2 ostatnich firm. Oprócz sztuki, drugą rzeczą, którą zawsze kochałam, było ogrodnictwo. Wymyśliłam, że będę tworzyć z ludźmi w ramach Fundacji MY najpiękniejsze ogrody społeczne jakie istniały. Połączę swe zamiłowanie do kreacji rzeczy ładnych z Naturą i zaproszę do tego innych, by mieli więcej radości i piękna w życiu. Aby to zrobić musiałam nauczyć się zasad działania fundacji, robienia stron www, pozycjonowania, pisania postów blogowych i miliarda innych rzeczy, związanych z planowaniem i zakładaniem dużych ogrodów. Z marzenia nic nie wyszło, ponieważ betonowo-kostyczna, skorumpowana, pilnująca wyłącznie swoich interesów grupa urzędników w moim mieście, skutecznie zablokowała zbyt wysoko-wibrujący projekt. Odchorowałam to. To był kolejny koniec świata. I wtedy przyszedł pomył, by olać system i robić społeczne ogrody dla ludzi na prywatnych terenach w mieście. Skąd pieniądze? – odkurzyłam prastary pomysł na portal zbierający alternatywnych ludzi. Wiedziałam już (doświadczenie z tworzenia strony www Fundacji), że aby portal zaczął działać, musi mieć blog – takie są teraz realia w internetach. Wszyscy mają blogi – tak, allegro także. I ma w nim miliard pozycjonujących sznurowadła artykułów… A oto nasze ogłoszenia zamieszczone przez Polaków mieszkających za granicą: Nie znaleziono Ofert Cóż było robić – jakkolwiek nielogicznie to brzmi – by sfinansować ogrody społeczne, zaczęłam pisać duchowego bloga. I czego zupełnie się nie spodziewałam, właśnie to okazało się moją ogromną pasją. Nigdy wcześniej nie chciałam prowadzić bloga. Nigdy wcześniej nic nie pisałam. Nigdy wcześniej nie byłam zainteresowana dzieleniem się swoimi poglądami i odczuciami z innymi – to zawsze była moja bardzo prywatna, intymna sprawa. Tylko dla mnie. I oto proszę – duchowy, osobisty, trochę dziwaczny blog stał się moją największą pasją. Motywacja płynie sama wielkim wodospadem – tak wielkim, że gdy przychodzą fale natchnienia, piszę po 5 tekstów jednocześnie (jak teraz) bo pomysły, całe zdania, informacje przychodzą przeze mnie w tym samym czasie. Dosłownie nie wiem, za co się brać, bo na wszystko mam ochotę. Energia, w jakiej tworzę Jasną Polskę, jest bardzo ożywcza, karmiąca, regenerująca. W trakcie pracy czuję inną jakość życia. NIGDY SAMA BYM NA TO NIE WPADŁA. Musiała wydarzyć się seria pozornie bezsensownych okoliczności, by doprowadziły mnie one do rzeczy, które dają mi radość, sens i cel. Ostatnio padło pytanie o fajnego dentystę… Przypominamy, że Jasna Polska czeka także na ŚWIADOMYCH LEKARZY – od początku mamy taką kategorię, więc kochani, mądrzy doktorzy – dajcie się znaleźć! Jacek Podsiadło napisał kiedyś wiersz, który głęboko zapadł mi w serce. Jest w nim jedno zdanie, które zapamiętałam na zawsze i o którym myślałam sobie przez te wszystkie lata: „Moje życie potoczyło się gdzieś indziej niż ja”. Czułam, że zdanie to ma głębszy sens, coś więcej do przekazania. Teraz już wiem – dla mnie oznacza, że: „moje prawdziwe, pełne pasji, przygód, miłości, ekscytacji życie toczy się w innym kierunku, niż chce moja głowa – więc puszczam i pozwalam, niech płynie”. Też tak chcesz? – Śmiało, możesz zacząć dokładnie w tej chwili. Jak znaleźć pasję – jeszcze 8 Metod Aby zaufać dziwacznym okolicznościom i w pełni puścić się na fale oceanu, jakim jest Życie, warto udrożnić swoje łącza z Polem. Wysłać świadomą intencję, że oto zamieniasz się w słuch i czekasz na genialne pomysły. A także, że otwierasz się na najlepszy z możliwych sposób ich realizacji (co nie musi, ale może oznaczać najpierw serię niefortunnych, bezsensownych zdarzeń, jak w moim przypadku – na to też miej zgodę). Udrożnienie łącza polega na rozluźnieniu mózgownicy i ciała, odblokowaniu zablokowanych energii w Twoim ciele oraz zanurkowaniu w takie obszary, jak wyobraźnia, sny i marzenia. A także włączenie podwyższonej uważności i wrażliwości na to, co dzieje się wokół Ciebie i w Tobie. Proste, prawda? Poniżej opisuję 8 metod na udrożnienie łącza, które dla mnie okazały się bardzo skuteczne, bardzo przyjemne i bardzo brzemienne w skutkach. Być może wybierzesz z nich coś dla siebie: I. Uwalnianie głowy: 1. Drenaż Muzgó – metoda dla wszystkich, gdyż każdy z nas ma obecnie mózg zawalony miliardem nerwowych myśli i tonami zbędnych informacji. Gdy dodać do tego jeszcze wszelkiej maści programy, które wtłoczono nam do głowy przez te wszystkie lata, robi się w niej strasznie ciasno. I wtedy właśnie wkraczam ja, cała na biało, z ebookiem pod pachą, gdzie wszystko zostało opisane. Sprawdź, to może być właśnie coś dla Ciebie. Ściągnij sobie fajnego e-booka i pomedytuj inaczej niż zwykle – to naprawdę działa 🙂 2. Książki – jeśli jesteś dostatecznie uważny, jest to niewiarygodne wprost źródło nieoczywistych inspiracji. Inspiracji co robić, jak spędzać czas, pomysłów na nowe hobby, a także nową pracę. I nie chodzi o książki poradnikowe (jakoś nie bardzo wierzę w ich skuteczność), lecz książki z krwi i kości – o ludziach i prawdziwym życiu. Listę różnych wartych Twego czasu książek znajdziesz pod tagiem książki (odsyłam także do wyszukiwarki na stronie głównej). 3. Floating – czyli medytacja pogłębiona dla głowy i ciała… Jeśli interesuje Cię przeżycie stanu absolutnej nieważkości – uwolnienia od ciała i głowy, to to jest doświadczenie dla Ciebie. Ciało zanurzone w zasolonej wodzie o temperaturze 36,6 dryfuje w kosmicznej przestrzeni (jest ciemno i cicho). Zostajesz tylko Ty i Twój Duch. Warto tego doświadczyć. Pewnie kiedyś opublikuję, co przeżyłam na sesji floatingu (mam już nawet gotowy tekst), tymczasem floating znajdziesz tu. II. Szamańskie metody wytrząsania skarbów z Twego wnętrza, czyli: 4. Szałas Potów – o szałasie potów pisałam ostatnio – tu znajdziesz wszystkie potrzebne informacje, by zdecydować, czy ta metoda jest dla Ciebie: Chcesz zacząć wszystko od nowa? W szałasie potu narodzisz się jeszcze raz. Poznaj ceremonię Temazcal, sweat lodge, sauny indiańskiej 5. Ceremonie Medycyn – o Medycynach też znajdziesz sporo ciekawych, przydatnych informacji na Jasnej Polsce – czytaj więcej. Zachęcam Cię także do zaglądania do kategorii Szamanizm i Rośliny Nauczyciele, pojawiają się tam naprawdę ciekawe rzeczy: III. Odblokowanie energii twórczej: 6. Ustawienia rodzinne – Hellingera – bardzo skuteczny sposób na udrożnienie blokad. Polecam, korzystałam kilkakrotnie, zawsze z upragnionym rezultatem: Ustawienia systemowe wg Berta Hellingera – dlaczego działają i jak bardzo A wpisując do wyszukiwarki hasło “ustawienia”, znajdziesz wydarzenia i osoby, które się tym zajmują i ogłosiły to na Jasnej Polsce 🙂 Sprawdź koniecznieOGŁOSZENIA na: Kliknij: 7. Praktyka Tantry Tak – tantry! Zwróć uwagę na słowa „tworzyć” „brzemienne”, „zapładniające wyobraźnię” – wszystkie one mają odniesienia do seksualnej energii kreacji- kundalini. Jeśli odblokujesz biodra, drugą czakrę i zrobisz tam “flow”, poczujesz, jak pomysły i chęć do życia (motywacja) dosłownie wpływają do Twego wnętrza. I nie ma to nic wspólnego z aktywnym życiem seksualnym – chodzi o e n e r g i ę (zwłaszcza, że w trójwymiarze osoby często uprawiające seks, są tam dosłownie zabetonowane energetycznie, oddzielone od siebie i całkowicie znieczulone). Oto co spotkasz, wpisując słowo “tantra” do naszej wyszukiwarki… – nazbierało się trochę tych skarbów… 8. Antykariera – książka Ricka Jarowa “Antykariera” i warsztaty To akurat jedyna metoda, której nie wypróbowałam na sobie, ale… czuję, że może być ona bardzo przydatna. W kategorii Praca & Antykariera – Obfitość & Pieniądze co jakiś czas pojawiają się warsztaty kreowania pracy marzeń – sprawdź co dobrego dzieje się tam obecnie. Wszystkiego najciekawszego i niezwykłego na Twej drodze do znajdowania pasji (i motywacji) – pamiętaj, że czasem skrywa się ona w zupełnie nieoczekiwanych miejscach… Aho! Pomóż Jasnej Polsce, by powstawały kolejne! Zostań naszym Patronem!Zrób szybki przelew!Wspieraj nas kupując dla siebie! Lub sprawdź sam-a, dlaczego warto wspierać Jasną Polskę (klik!) Źródło ilustracji w tekście: Internet (gł. Pinterest, Unsplash, Pixabay), chyba, że podano inaczej. zapytał(a) o 17:57 Jak znaleźć chłopaka którego widzialam raz jedyny w autobusie? nie oczekuje odpowiedzi ze spotkam go jeszcze raz. Odpowiedzi Crazol:) odpowiedział(a) o 18:05 To mało prawdopodobne że spotkasz go jeszcze raz ale jak to się mówi:Przypadki chodza po ludziach...Może bedziesz mieć szczęście i pewnego razu go potkasz?Życze powodzenia;p Ale możesz go spotkać, jeśli będziesz jeździć tym autobusem. On też do niego wsiądzie skoro tam go spotkałaś. Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub Strony 1 Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź 1 2012-06-28 07:30:02 stefanel Zaglądam tu coraz częściej Nieaktywny Zarejestrowany: 2011-05-13 Posty: 12 Temat: zakochałam się na zabój w facetcie, którego widziałam raz w życiuMoja historia jets dziwna. dośc często umawiam się z facetami, jestem osobą która nie angażuje się w znajomości jęlsi nie czuje na pełnego maksa że facet wart jest tego, bym się poświęciła i na całego zakochała, zakochana bylam tak naprawdę tylko raz w życiu.. aż poznałam JEGO. poznalismy się na portalu randkowym na którym zalogowałam się tylko żeby sprawdzić jaką mam na podstawie algorytmow osobowość, inteligencję itp, jednak zagadało do mnie kilku facetów w tym on, rozmawialiśmy kilka miesięcy przez sieć, aż przeprowadziłam sie na studia do jego miasta-wtedy po jakiś 3-4 miesiącach się spotkalismy. ALE ale ale.. jestem osoba która lubi dobrą zabawę, mam dośc rozrywkowe towarzytsko,dlatego tez często byam na różnych imprezach. na jednej z takich imprez poznałam Przemka. Przemek był przytsojny,pieknie zbudowany, bardzo zabawny,z tego co opowiadał miał bardzo trudną sytuację rodzinną ale bardzo swojej rodzinie pomagał..ale jak się póxniej okazało był nieziemskim dupkeim i Tylko dużo mówił. nie brałam związku z nim na powaznie, jednak spotykającsię z kimś praktycznie codziennie przez 6miesiecy możan się mimo wszystko przyzywczaić. wracając do meritum.. był moment, w ktorym miałam ostre spięcie z Przemkiem, strasznie przegiął i nie odzywałam się do ten sam dzień(god why!) umowiłam isę na spotkanie z moim Przyjacielem z Internetu. Nie dośc, że byłam załamana sytuacją z Przemkiem, to jesszcze 2 dni wcześniej dowiediząłam isę że ze zdrowiem bliskiej mi osoby jest bardzo nieciekawie..więc przybita, bardzo spóźniona, strasznie wyglądająca(zrobiłam sobie oczy an pande, miałam wielkie problemy z cera bo zaczęłam brac hormony .......eh) spotkalismy się. zachowywałam się jak napalona, zawstydzona 15latka(mimo że za każdym razem na każdej randce z nowym facetem jestem bardzo wyluzowana i pewna siebie), teraz na każdym kroku, za każdym wypowiediznaym zdaniem łąpałam sie za głowę "co ty młówisz idiotko?? co sie dzieje???". moim zdaniem wypadłam fatalnie. ale spotkanie było magiczne, keidy Go zobaczyłam, poczuąłm że On mógły juz być mój na zawsze.. po spotkaniu zagdałam pierwsza po 2 dniach(Boże co mi odpaliło), miałam wrażenie że facet mnie olewa, jakby zawiódl sie na mnie an żywo czemu sie nie dziwię.. a ja głupia pokazywałam że mi na nim zależy..pooooo cooooo..ogólnie później już praktycznie ze sobą nie romzawialismy. wcale. wczęsnije gadalismy prawie codziennie lub przynajmnej raz na tdyzień, etraz powiediząlm sobie, widocznie tak musiało być.. później dałam drugą szanse Przemkowi, stwerdzilam że nie bedę walczyła o Faceta(Internet),którego tak naprawdę nie znam, bo czy można kogoś poznać dokładnie rozmawiając z nim tylko przez sieć?wątpię. dodatkowo przeglądając to co wstawiał na fejsa, odpychał mnie od siebie każdym swoim ruchem.. ciesyzalm się z 2 strony,przecież chciałam isę uwolnić, Przemek pomógł.. ale Facet Internet odzywał sie do mnie później co jakiś czas. odzywał się, rozmawialismy, później romzawialismy, często odłączają mi neta więc przerywało nam romzoe, odpisyyłama mu a on milczał. i tak w kółko.. z Przemkiem w pewnym momencie już wsyztsko się skończylo, nei chciało mi sie już tego ciągnąć.. w końcu miałam już tez dość takiego ciągania mnie za nos przez faceta z intenretu, bo co on sobie do cholery wyobraża? że będę o nim zapomniała tylko an chwiolkę,on będzie sie przypominał, znowu rozpalał we mnie ten dzinwy pociąg wobec niego?powiedziałam sobie dość. postawiłam sprawę jasno-albo spotkamy się i pogadamy na żywo,albo w ogóle przestańmy gadać. nie lubię pisac z kimś przez internet chyba że nie mam wyboru bo ktoś jest za granicą albo w innym mieście(ale rozmawiac z kims przez sięc jesli meiszka się w tym samym mieście?!?!), wolę rozmawiac na żywo, chcę widziec ludzką mimikę,emocje..nie mam zamiaru zamykać się wpatrując się w ekran laptopa.. do tego wsyztskiego czekając aż jaśnie pan raczy mi odpisać. i teraz moj problem.. myślałam o tym, by troszkę się usprawiedliwić za moje uprzednie zachowanie, ale po co? nie będę pokazywac desperacji ani tego że mi zależy, będę sobą. jednak zastanawiam sie co mu odpowiedziec na pytanie "dlaczego chciałaś się ze mną spotkac? dlaczego wyszłaś z propozycją?" co mam powiedzieć? przeciez nie powiem że czuję że jst wyjątkowy, że mi isę podoba, że tęskniłam....... teraz mam ochotę tylko i wyłąćznie pokazać się zjak najlepszje storny i pokazac że coś straci. że straci mnie, że nie będę pieskiem któego będzie ciągął za nosek.. nie wiem co robić.. może po prostu tylko mam wmówiony w głowie jakis wyimaginowany obraz tego cżłowieka i podświadomie pragnę prawdziweg uczucia bo mam dość zabawy.. jak myslicie, jak to rozegrać? powracając jeszcze do uprzednio wspomnianej formy początku naszje znajomości.. nie mam konta na tym portalu juz bardzo długo, nie potrzbeuję ,ale on ma i wydaje mi ise że on siediz na tej stronie i podrywa wszytskie laski jakie się pokażą, mnie ma za kolejny pionek w gronie tych które "zdobył".. 2 Odpowiedź przez Mussuka 2012-06-28 09:20:03 Mussuka Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2011-07-27 Posty: 11,375 Odp: zakochałam się na zabój w facetcie, którego widziałam raz w życiu masz dysleksje czy klopoty z klawiatura? az oczy mnie rozbolaly po tym tekscie. Ten najwiecej mowi o przeszlosci, kto nie ma planow na przyszlosc 3 Odpowiedź przez disti 2012-06-30 10:42:13 disti Słodka Czarodziejka Nieaktywny Zawód: uczen Zarejestrowany: 2012-05-05 Posty: 176 Wiek: 18 Odp: zakochałam się na zabój w facetcie, którego widziałam raz w życiu do konca nie przeczytalam bo strasznie ciezko mi jak piszesz ,, jęlsi" jak wczesniej Mussuka napisala ze ja oczy bola to prawda nie da sie czasami tego czytac. Ale dobra przechodze do wiem po co piszesz nadal z tych chlopakiem z internetu? Tak jak by dal ci kosza a ty nadal chcesz byc znim? mam tak to rozumiec? I nie wiem dlaczego po 2 dniach zapytalac o bycie razem, postaw sie w jego sytuacji... Jak bys ty to odebrala? tylko ten kto kocha widzi co jest prawdziwe w człowieku..... Książka to 2 przyjaciel człowieka 4 Odpowiedź przez Słonko91 2012-06-30 11:37:53 Słonko91 Słodka Czarodziejka Nieaktywny Zarejestrowany: 2011-05-31 Posty: 180 Odp: zakochałam się na zabój w facetcie, którego widziałam raz w życiuFaceci nie lubią nachalnych kobiet, daj sobie na luz jak będzie chciał to sam zaproponuje spotkanie. Zwłaszcza,że widzieliście się tylko raz...nie ma co liczyć na wielką love po pierwszym spotkaniu. Pokaż,że masz swoje życie, po prostu olej go a jak będzie chciał to sam będzie próbował utrzymywać z Tobą kontakt. 5 Odpowiedź przez stefanel 2012-07-01 08:32:21 Ostatnio edytowany przez stefanel (2012-07-01 08:34:01) stefanel Zaglądam tu coraz częściej Nieaktywny Zarejestrowany: 2011-05-13 Posty: 12 Odp: zakochałam się na zabój w facetcie, którego widziałam raz w życiuprzepraszam, mam tendencję do mylenia się pisząc na klawiaturze(postaram się teraz nic nie spartaczyć:) ). jak napisała jedna z was, zaproponowałam mu bycie razem.. nie nie zaproponowałam, widocznie wszystko jest napisane tak niewyraźnie, że ciężko zrozumieć to co piszę- nigdy nie zaproponowałam facetowi bycia razem, nigdy tego nie po prostu z definitywną propozycją spotkania. albo się spotkamy albo kończmy te chaotyczne gadki przez internet i smsy-to jest bez sensu. wiem, może to wyglądać tak jakbym byłą pod wielkim ciśnieniem-ale naprawdę nie zamykam się tylko na niego(jak na razie), korzystam z życia, bawię się, oczywiście nie do przesady ale na flirty sobie mój post miał na celu pomoc w obraniu strategii, widzę że potwierdzacie to co chciałam zrobić-olać:) niestety jako że lubie czyste sytuacje i żyje dniem dzisiejszym, jeśli mi na kimś zależy(to jest chore, zależy mi na kimś kogo praktycznie nie znam:/), to nie lubie bawić się w gierki-a niby cię lubię niby nie.. teraz on chce się spotkać, ja mam plan napisac, że już jestem umówiona ze znajomymi(bo jestem), chociaż boli mnie serce bo czuję całą sobą żę CHCĘ go zobaczyć ..jaka ja jestem durna! 6 Odpowiedź przez slonecz22ko 2012-07-01 09:25:16 slonecz22ko Zaglądam tu coraz częściej Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-04-28 Posty: 16 Odp: zakochałam się na zabój w facetcie, którego widziałam raz w życiuSzukasz...bawisz sie...wiesz że jestes atrakcyjna i pewna siebie kobietą wiec masz bujne zycie towarzyskie..myśle że boli Cie to że jakiś facet Ci dal "kosza" ...bo takiej jak Ty sie nie olewa...jak już to Ty rozdajesz karty, wybierajac sobie kolejnego faceta...to tylko moje zdanie.. 7 Odpowiedź przez betheone 2012-07-03 18:05:47 betheone Cioteczka Dobra Rada Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-06-13 Posty: 310 Odp: zakochałam się na zabój w facetcie, którego widziałam raz w życiuA moim zdaniem dobrze robi. Każda kobieta powinna czuć się atrakcyjna i rozdawać karty. Nie podoba Ci się? nie odpowiada Ci mój styl życia, charakter, wygląd? To spadaj, będzie inny, milion jest typów na tym świecie. Też nie lubię być ciągana z 'nosek' jak to autorka powiedziała, lubię mieć czarne albo białe , a nie szare nie wiedząc na czym się stoi. Nienawidzę zabaw w kotka i myszkę albo się chcę z kimś spotykać albo nie, a On się bawi chocby nie wiedział do końca czego chce. Jeśli facet nie wie czego chce to po co się Nim interesować żeby potem jakby coś wypaliło mieć niestabilny związek i żyć w świadomości , że jest nieobliczalny i w każdej chwili nawet w najgorzej sytuacji mógłby mnie zostawić? że dziś jest pewien, a za 2 godziny nie? Dziękuję bardzo..:P.. Strony 1 Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź Strony 1 Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź 1 2014-04-13 23:01:00 Ostatnio edytowany przez Diana990 (2014-04-13 23:06:38) Diana990 Na razie czysta sympatia Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-04-13 Posty: 29 Temat: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo ważne. Pewnie wielu z was źle to odbierze, ale nie o to mi chodzi... Proszę o GO w dość dziwnym miejscu, a mianowicie jak byłam w więzieniu na odwiedzinach U BRATA- on też był u kogoś (prawdopodobnie u taty).Nigdy w życiu nie pomysłałabym że moge tam kogoś takiego spotkać, ale niby nigdy nie wiadomo kiedy miłość do nas przyjdzie, może nawet w najmniej oczekiwanym było 2 miesiące temu. Jednak miał COŚ w sobie, czego nie mogę opisać.. i to cały czas we mnie siedzi. Cały czas obserwował mnie, szukał kontaktu.. jednak ja jak to ja muszę coś odwalić i zignorowałam to- mój błąd. Wiem tylko tyle, że był ze starszą osobą (prawdopodobnie mamą) miał kurtkę zimową moro i blond włosy. Czułam taką energie nie do opisania, coś wspaniałego. Mój brat dziękował jemu tacie za jakiś rysunek- bo jego tata rysuje (?).. I tylko tyle o tym wiem. I że ten jego tata (?) już jakiś czas jest w tym więzieniu. Nie chcę żebyście krzywo na to patrzyli, każdemu zdarza się w życiu zabłądzić- co nie znacza, że mamy skreślać tych w życiu nie zdarzyło mi się żeby ktoś kto tak mało zrobił -tak bardzo namieszał w moim życiu.. tymbardziej, że ciężko mi jest się w kimkolwiek zakochać. Mało to, on nie podobał mi się z wyglądu, ale miał COŚ co mnie tak bardzo do niego przyciągało i przyciąga przez te 2 miesiace nawet jak go nie widziałam. Za każdym razem jak tam ide Myśle , że też go spotkam.. jednak od tamtego czasu go nie widziałam. Nie wiem czy jest stąd. TAK bardzo mi na tym zależy, chciałabym go poznać MIMO WSZYSTKO. czuję, że muszę.... Nie potrafię opisać dlaczego. Coś mnie do niego przyciągnęło gdy pierwszy raz nasze spojrzenia się spotkały. Jednak nie wiem co..Przecież nie powiem nikomu o tym, a pisząc tutaj jestem anonimowa...Jakieś porady?Czy myślicie, że jeśli będzie mi pisane go poznać to prędzej czy później się spotkamy? 2 Odpowiedź przez Lily89 2014-04-13 23:31:30 Lily89 Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zawód: Wolny Zarejestrowany: 2014-02-19 Posty: 3,836 Wiek: 25 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo ważne. Kurde wiązać się z Kryminalistą? Zapomnij. ???? ?? ?? ????? ??? ?? ??? ?????? ?? ?? ????.???? ?? ?????? ??? ??? ?? ??? ??????? ???????? ??????,???? ??? ???? ?... 3 Odpowiedź przez Vian 2014-04-13 23:37:13 Vian 100% Netkobieta Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-12-23 Posty: 6,969 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo czemu nie możesz sobie załatwić kontaktu przez brata, skoro brat zna jego "tatę"? 4 Odpowiedź przez Diana990 2014-04-13 23:37:50 Diana990 Na razie czysta sympatia Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-04-13 Posty: 29 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo ważne. Lily89 napisał/a:Kurde wiązać się z Kryminalistą? się takich płytkich odpowiedzi... Zaznacze jeszcze raz, że On nie jest kryminalistą TYLKO BYŁ NA WIDZENIU to po pierwsze, a po drugie to że ktoś jest w więzieniu nie znaczy że nie można się z nim wiązać i że jest złym człowiekiem i najlepiej zamknąć go w klatce i nie wypuszczać... więcej zrozumienia. Ale fakt, nikt kto tego nie doświadczył NIE ZROZUMIE. nie mam więcej pytań do Ciebie. 5 Odpowiedź przez Diana990 2014-04-13 23:42:24 Diana990 Na razie czysta sympatia Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-04-13 Posty: 29 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo ważne. Vian napisał/a:A czemu nie możesz sobie załatwić kontaktu przez brata, skoro brat zna jego "tatę"?Myślę, że może znałby jego tate, ale nawet nie wiem o co mogłabym zapytać. O Nazwisko tego Pana który narysował mu coś? A jeśli się okażę, że więcej osób się tym zajmuje i poda mi jakieś błędne. Albo nawet jeśli dowiem się jego nazwisko to czy znajdę go? Przecież może być więcej osób pod tym nazwiskiem...Po za tym pewnie zapytałby mi się po co mi to jest potrzebne..Chciałabym to zrobić jakoś dyskretnie, bo zawsze rozmawiamy przy rodzicach:) Macie może jakieś pomysły jak mogłabym dopytać ? 6 Odpowiedź przez Lily89 2014-04-13 23:46:00 Lily89 Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zawód: Wolny Zarejestrowany: 2014-02-19 Posty: 3,836 Wiek: 25 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo ważne. Diana990 napisał/a:Lily89 napisał/a:Kurde wiązać się z Kryminalistą? się takich płytkich odpowiedzi... Zaznacze jeszcze raz, że On nie jest kryminalistą TYLKO BYŁ NA WIDZENIU to po pierwsze, a po drugie to że ktoś jest w więzieniu nie znaczy że nie można się z nim wiązać i że jest złym człowiekiem i najlepiej zamknąć go w klatce i nie wypuszczać... więcej zrozumienia. Ale fakt, nikt kto tego nie doświadczył NIE ZROZUMIE. nie mam więcej pytań do prostu nie umiałabym zaufać. Nie chciałabym, żeby ktoś mnie zniszczył, zresztą ktoś z wyrokiem zszargałby mi karierę. Twój wybór. Wolę żeby ludzie z wyrokami mi płacili, niż płacić za nich. ???? ?? ?? ????? ??? ?? ??? ?????? ?? ?? ????.???? ?? ?????? ??? ??? ?? ??? ??????? ???????? ??????,???? ??? ???? ?... 7 Odpowiedź przez Konsternacja 2014-04-13 23:56:05 Ostatnio edytowany przez Konsternacja (2014-04-13 23:59:45) Konsternacja Słodka Czarodziejka Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-04-18 Posty: 152 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo ważne. Kochana, nie przejmuj się wypowiedziami tutaj tak bardzo. Jak ktoś umie czytać ze zrozumieniem, to wymyśli, że ten chłopak co Ci się podoba był tylko na widzeniu. Nie ma sensu tego tłumaczyć;)hmm... co się może delikatnie brata, powiedz, że spodobał Ci się ten chłopak, którego tata siedzi też. Przypomnij tą sytuację z rysunkiem. Powiedz, że on Cię zaintrygował, jakoś tak delikatnie ujmij to w słowa. To Twój brat - zrozumie:) Rozglądaj się na widzeniach też, może a wiesz co. Jeśli chcesz to wszystko ominąć, to może zrób ten wysiłek i pochodź dwa razy w tygodniu przez miesiąc w okolicach tego zakładu. Skoro to jego tata to na bank przyjdzie go odwiedzić a sama przecież wiesz, że na widzenia trzeba się zapisać wcześniej:) Miniecie się przypadkiem, jeśli Cię skojarzy to zapadłaś mu w pamięć. I to będzie takie delikatne. Tylko nie pisz tego w liście do swoje brata - bez sensu żeby wychowawcy się oczytali:P 8 Odpowiedź przez Majki 2014-04-13 23:58:11 Majki Net-Facet Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-03-15 Posty: 1,471 Wiek: 29 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo chcesz dyskretnie to wynajmij detektywa A tak na poważnie, to tak jak pisze Vian spróbuj. Są dziś różne portale, mając kogoś imie i nazwisko można go odszukać, a jak nie to niech brat podpyta kiedy kolejne widzenie tak żebyś mogła spotkać tego gościa twarzą w twarz. 9 Odpowiedź przez Vian 2014-04-14 00:00:16 Vian 100% Netkobieta Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-12-23 Posty: 6,969 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo ważne. Lily89 napisał/a:Diana990 napisał/a:Lily89 napisał/a:Kurde wiązać się z Kryminalistą? się takich płytkich odpowiedzi... Zaznacze jeszcze raz, że On nie jest kryminalistą TYLKO BYŁ NA WIDZENIU to po pierwsze, a po drugie to że ktoś jest w więzieniu nie znaczy że nie można się z nim wiązać i że jest złym człowiekiem i najlepiej zamknąć go w klatce i nie wypuszczać... więcej zrozumienia. Ale fakt, nikt kto tego nie doświadczył NIE ZROZUMIE. nie mam więcej pytań do prostu nie umiałabym zaufać. Nie chciałabym, żeby ktoś mnie zniszczył, zresztą ktoś z wyrokiem zszargałby mi karierę. Twój wybór. Wolę żeby ludzie z wyrokami mi płacili, niż płacić za ale Ty chyba ciut (a nawet mocno) nie rozumiesz. Jej nie interesuje ten facet, co ma wyrok, tylko ten, który przyszedł ODWIEDZIĆ tego z wyrokiem. I nie rozumiem, jaki w tym problem? Diana napisał/a:Myślę, że może znałby jego tate, ale nawet nie wiem o co mogłabym mu całą sytuację i poproś, żeby zagadał do tego kolesia i zdobył Ci kontakt do "syna". Po prostu i bez dalszych kombinacji. 10 Odpowiedź przez Diana990 2014-04-14 00:01:13 Diana990 Na razie czysta sympatia Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-04-13 Posty: 29 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo ważne. Konsternacja napisał/a:Kochana, nie przejmuj się wypowiedziami tutaj tak bardzo. Jak ktoś umie czytać ze zrozumieniem, to wymyśli, że ten chłopak co Ci się podoba był tylko na widzeniu. Nie ma sensu tego tłumaczyć;)hmm... co się może delikatnie brata, powiedz, że spodobał Ci się ten chłopak, którego tata siedzi też. Przypomnij tą sytuację z rysunkiem. Powiedz, że on Cię zaintrygował, jakoś tak delikatnie ujmij to w słowa. To Twój brat - zrozumie:) Rozglądaj się na widzeniach też, może nie pisz tego w liście do swoje brata - bez sensu żeby wychowawcy się oczytali:PDziękuje bardzo, nawet nie wiesz jak mnie podtrzymałaś na duchu Ahh, możliwe jest też, że ostatnio zmieniliśmy godziny i przychodzimy później na widzenie.. może czas to zmienic i wtedy może się go spotka Na kolejnym spotkaniu zapytam brata czy ten Pan, który rysował mu coś i któremu dziękował na widzeniu jak się nazywa i czy ma syna. Jeśli zapyta po co mi to, to powiem, że chcę się upewnić, bo może go znam a co tam, nie wszystko musi wiedzieć, a może ja dowiem się czegoś nowego. Jeśli nie to trudno, pozostanie mi nadzieja. Ale próbować zawsze warto ;d gorzej jak zapomni albo nie bedzie znał. Bede dobrej mysli ;D 11 Odpowiedź przez Diana990 2014-04-14 00:03:46 Diana990 Na razie czysta sympatia Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-04-13 Posty: 29 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo wszystkim, to się działo dość dawno, no ale zapytam napisze wam pozniej jak to wszylo 12 Odpowiedź przez Vian 2014-04-14 00:08:19 Vian 100% Netkobieta Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-12-23 Posty: 6,969 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo miesiące temu to nie tak znów dawno... Szczególnie, że brat się nie stuknął z "tatą", tylko z nim rozmawiał, dostał rysunek, wątpię, żeby faceta nie pamiętał. 13 Odpowiedź przez Konsternacja 2014-04-14 00:09:27 Ostatnio edytowany przez Konsternacja (2014-04-14 07:55:31) Konsternacja Słodka Czarodziejka Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-04-18 Posty: 152 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo ważne. Diana990 napisał/a:Dziekuje wszystkim, to się działo dość dawno, no ale zapytam napisze wam pozniej jak to wszylo Całkiem możliwe, że godziny on ma te same a Wy zmieniliście:) Z tym pytaniem do brata, że chcesz się upewnić to dobry pomysł, podoba mi się. Powodzenia i daj koniecznie znać:) 14 Odpowiedź przez Diana990 2014-04-14 00:14:26 Diana990 Na razie czysta sympatia Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-04-13 Posty: 29 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo ważne. Konsternacja napisał/a:Diana990 napisał/a:Dziekuje wszystkim, to się działo dość dawno, no ale zapytam napisze wam pozniej jak to wszylo Całkiem możliwe, że godziny on ma te same a Wy zmieniliście:) Z tym pytaniem do brata, że chcesz się upewnić to dobry pomysł, podoba mi się. Powodzenia i daj koniecznie znać:) można do Ciebie na priv bo chcę się coś zapytać a nie chcę tutaj?Jestem tutaj nowa, więc nie wiem jak wysyła się wiadomosci prywatne, czy w ogole jest taka mozliwosc jesli nie to jakiś inny sposob 15 Odpowiedź przez Diana990 2014-04-14 01:08:55 Ostatnio edytowany przez Diana990 (2014-04-14 01:13:34) Diana990 Na razie czysta sympatia Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-04-13 Posty: 29 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo za tym mysle, ze by to się inaczej skończyło, gdybyśmy byli sami.. a on był z mamą a ja z rodzicami! To przecież wiadomo, że nikt nic nie zrobi, nie zagada.. ale widziałam jak na mnie patrzył i tak bardzo szukał tego kontaktu, odwracał się nawet.. ehh I to spojrzenie na koniec jak już wychodziłam... aż to mnie tak bardzo przekonuje do tego, żebym jednak poszukała go! 16 Odpowiedź przez Cyngli 2014-04-14 07:31:26 Cyngli Gość Netkobiet Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo ważne. Lily89 napisał/a:Kurde wiązać się z Kryminalistą? ze zrozumieniem, obiekt westchnień Autorki był osobą odwiedzającą, nie zostaw kontakt przez brata, innej możliwości chyba nie o miłości nie pisz, tu może być mowa jedynie o zauroczeniu. 17 Odpowiedź przez Konsternacja 2014-04-14 07:55:59 Konsternacja Słodka Czarodziejka Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-04-18 Posty: 152 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo meila można, tego co podałaś w profilu:) 18 Odpowiedź przez DaRiUsH 2014-04-14 08:52:58 DaRiUsH Niewinne początki Nieaktywny Zawód: Specjalista do spraw sprzedaży Zarejestrowany: 2014-03-12 Posty: 7 Wiek: 27 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo ważne. Konsternacja napisał/a:Kochana, nie przejmuj się wypowiedziami tutaj tak bardzo. Jak ktoś umie czytać ze zrozumieniem, to wymyśli, że ten chłopak co Ci się podoba był tylko na widzeniu. Nie ma sensu tego tłumaczyć;)hmm... co się może delikatnie brata, powiedz, że spodobał Ci się ten chłopak, którego tata siedzi też. Przypomnij tą sytuację z rysunkiem. Powiedz, że on Cię zaintrygował, jakoś tak delikatnie ujmij to w słowa. To Twój brat - zrozumie:) Rozglądaj się na widzeniach też, może a wiesz co. Jeśli chcesz to wszystko ominąć, to może zrób ten wysiłek i pochodź dwa razy w tygodniu przez miesiąc w okolicach tego zakładu. Skoro to jego tata to na bank przyjdzie go odwiedzić a sama przecież wiesz, że na widzenia trzeba się zapisać wcześniej:) Miniecie się przypadkiem, jeśli Cię skojarzy to zapadłaś mu w pamięć. I to będzie takie delikatne. Tylko nie pisz tego w liście do swoje brata - bez sensu żeby wychowawcy się oczytali:PDobrze powiedziane, ludzie czytajcie ze zrozumieniem, dziewczyna potrzebuje pomocy więc ją ratujmy Moim zdaniem powinnaś zagadać z bratem i wszystko mu powiedzieć, nie ma na co czekać musisz działać..!! Może być taka sytuacja że ojciec osoby którą widziałaś może nie być z tego miasta i może w tym mieście nie jest za często.. ale mimo wszystko życzę powodzenia w działaniach..!! "Tylko osoba, która była kiedyś zraniona, wie jak to boli i stara się nie ranić." 19 Odpowiedź przez Diana990 2014-04-14 16:53:32 Diana990 Na razie czysta sympatia Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-04-13 Posty: 29 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo ważne. DaRiUsH napisał/a:Konsternacja napisał/a:Kochana, nie przejmuj się wypowiedziami tutaj tak bardzo. Jak ktoś umie czytać ze zrozumieniem, to wymyśli, że ten chłopak co Ci się podoba był tylko na widzeniu. Nie ma sensu tego tłumaczyć;)hmm... co się może delikatnie brata, powiedz, że spodobał Ci się ten chłopak, którego tata siedzi też. Przypomnij tą sytuację z rysunkiem. Powiedz, że on Cię zaintrygował, jakoś tak delikatnie ujmij to w słowa. To Twój brat - zrozumie:) Rozglądaj się na widzeniach też, może a wiesz co. Jeśli chcesz to wszystko ominąć, to może zrób ten wysiłek i pochodź dwa razy w tygodniu przez miesiąc w okolicach tego zakładu. Skoro to jego tata to na bank przyjdzie go odwiedzić a sama przecież wiesz, że na widzenia trzeba się zapisać wcześniej:) Miniecie się przypadkiem, jeśli Cię skojarzy to zapadłaś mu w pamięć. I to będzie takie delikatne. Tylko nie pisz tego w liście do swoje brata - bez sensu żeby wychowawcy się oczytali:PDobrze powiedziane, ludzie czytajcie ze zrozumieniem, dziewczyna potrzebuje pomocy więc ją ratujmy Moim zdaniem powinnaś zagadać z bratem i wszystko mu powiedzieć, nie ma na co czekać musisz działać..!! Może być taka sytuacja że ojciec osoby którą widziałaś może nie być z tego miasta i może w tym mieście nie jest za często.. ale mimo wszystko życzę powodzenia w działaniach..!!Eh, no własnie jesli nie jest z miasta to szkoda albo jeśli już nie przebywa w tym więzieniu (bo przecież mogą go przewiezc gdzies indziej.)Ale mimo to moze poznam jakas wartosciowa osobe, wierzę w to 20 Odpowiedź przez Diana990 2014-04-14 16:57:39 Diana990 Na razie czysta sympatia Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-04-13 Posty: 29 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo ważne. Konsternacja napisał/a:przez meila można, tego co podałaś w profilu:)Nie znam hasła, ale napisz tutaj :@ za wiadomością od Ciebie 21 Odpowiedź przez Diana990 2014-04-16 21:40:28 Diana990 Na razie czysta sympatia Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-04-13 Posty: 29 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo ważne. Niestety przedwczoraj sie dowiedzialam, ze mojego brata przewieźli do innego miasta... Jeszcze nie bylam u niego żeby zapytać o tego ojca.. Teraz wszystko jest w jego rękach, jeśli będzie wiedział jak się nazywa to szansa na to, że jakoś znajde jest duża.. jeśli nie to już raczej nie ma szans. Jednak myślę, że skoro bedzie nam to pisane to predzej czy pozniej na siebie natrafimy. Chociaż już nawet zapomniałam jak wyglada jego twarz A tak bardzo bym chciała go zobaczyć jeszcze ten jeden raz..Tak więc dziewczyny, łapcie okazje.. bo potem możecie już nigdy nie trafić na niego.. 22 Odpowiedź przez Benita143 2014-04-18 23:21:35 Ostatnio edytowany przez Benita143 (2014-04-18 23:25:27) Benita143 O krok od uzależnienia Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-03-21 Posty: 61 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo ważne. Kiedys czytalam o takim przyciaganiu dwoch obcych sobie osob... To sie nazywa poprostu bratnia dusza...;-) Prawdopodobnie macie podobne charaktery albo uzupelnialibyscie czyms, rozumielibyscie sie bez slow, co nie oznacza, ze musi On byc w Twoim zyciu na zawsze...ja na Twoim miejscu postaralabym sie go poszukac, poprostu spytaj sie brata, jak nazywal sie ten faceta, potem idz do tego wiezienia na widzenie z nim, wymysl jakis powod, ze musisz zobaczyc sie z tym chlopakiem, moze dostaniesz jakies kontakt do niego od tego faceta i samo jakos ruszy. ;-)zycze szczescia... ;-) 23 Odpowiedź przez Diana990 2014-04-19 21:12:57 Diana990 Na razie czysta sympatia Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-04-13 Posty: 29 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo ważne. Benita143 napisał/a:Kiedys czytalam o takim przyciaganiu dwoch obcych sobie osob... To sie nazywa poprostu bratnia dusza...;-) Prawdopodobnie macie podobne charaktery albo uzupelnialibyscie czyms, rozumielibyscie sie bez slow, co nie oznacza, ze musi On byc w Twoim zyciu na zawsze...ja na Twoim miejscu postaralabym sie go poszukac, poprostu spytaj sie brata, jak nazywal sie ten faceta, potem idz do tego wiezienia na widzenie z nim, wymysl jakis powod, ze musisz zobaczyc sie z tym chlopakiem, moze dostaniesz jakies kontakt do niego od tego faceta i samo jakos ruszy. ;-)zycze szczescia... ;-)Nie wiem co takiego mi się w nim spodobało.... to tak ciężko opisać.... Chyba ta pewność siebie i ta próba kontaktu i w ogole cała jego osoba coś niesamowitego! Mysle, ze dogadalibysmy się. Jest w podobnej sytuacji co ja, więc zapewne by mnie zrozumiał. Dokladnie taka bratnia dusza ) czuje, ze nawiazalibysmy jakis kontakt gdybysmy byli sami.. ba... na pewno by tak było!Niestety z tym więzieniem nie jest tak koloro i na widzenie nie można sobie chodzić do kogo się chce jeśli nie ma się zgody od samej osoby przesiadującej w jestem niecierpliwa, ponieważ jeszcze nie mogłam zobaczyć się z bratem, dopiero jade we wtorek żeby się zapytać o pisałam wyżej mój brat został przewieziony do innego miasta, wiec juz raczej tego chłopaka nie spotkam strasznie szczesliwa jak dostane nazwisko tego ojca. To juz polowa sukcesu ))Bo na dzień dzisiejszy nic o nim tak praktycznie nie się mojej matki w rozmowie telefonicznej, powiedzialam że mam sprawe i czy wie może jak się nazywa (bo moze brat jej mówił) ten facet od rysunków. Powiedziala mi, że wie o kogo chodzi jednak nie zna okaże sie we wtorek jak przyjade to dam znac 3majcie kciuki! 24 Odpowiedź przez Wielbiciel Lidiji Bacic 2014-04-20 10:51:51 Wielbiciel Lidiji Bacic Net-facet Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-07-23 Posty: 5,191 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo ważne. Diana990 napisał/a:Benita143 napisał/a:Kiedys czytalam o takim przyciaganiu dwoch obcych sobie osob... To sie nazywa poprostu bratnia dusza...;-) Prawdopodobnie macie podobne charaktery albo uzupelnialibyscie czyms, rozumielibyscie sie bez slow, co nie oznacza, ze musi On byc w Twoim zyciu na zawsze...ja na Twoim miejscu postaralabym sie go poszukac, poprostu spytaj sie brata, jak nazywal sie ten faceta, potem idz do tego wiezienia na widzenie z nim, wymysl jakis powod, ze musisz zobaczyc sie z tym chlopakiem, moze dostaniesz jakies kontakt do niego od tego faceta i samo jakos ruszy. ;-)zycze szczescia... ;-)Nie wiem co takiego mi się w nim spodobało.... to tak ciężko opisać.... Chyba ta pewność siebie i ta próba kontaktu i w ogole cała jego osoba coś niesamowitego! Mysle, ze dogadalibysmy się. Jest w podobnej sytuacji co ja, więc zapewne by mnie zrozumiał. Dokladnie taka bratnia dusza ) czuje, ze nawiazalibysmy jakis kontakt gdybysmy byli sami.. ba... na pewno by tak było!Niestety z tym więzieniem nie jest tak koloro i na widzenie nie można sobie chodzić do kogo się chce jeśli nie ma się zgody od samej osoby przesiadującej w jestem niecierpliwa, ponieważ jeszcze nie mogłam zobaczyć się z bratem, dopiero jade we wtorek żeby się zapytać o pisałam wyżej mój brat został przewieziony do innego miasta, wiec juz raczej tego chłopaka nie spotkam strasznie szczesliwa jak dostane nazwisko tego ojca. To juz polowa sukcesu ))Bo na dzień dzisiejszy nic o nim tak praktycznie nie się mojej matki w rozmowie telefonicznej, powiedzialam że mam sprawe i czy wie może jak się nazywa (bo moze brat jej mówił) ten facet od rysunków. Powiedziala mi, że wie o kogo chodzi jednak nie zna okaże sie we wtorek jak przyjade to dam znac 3majcie kciuki!Trzymam kciuki! Jako romantyka poruszyła mnie Twoja historia. Hrvatska Ljubavi Te!Wierzę w miłość od pierwszego spojrzenia,Serca ukojeniaNon omnis moriar? 25 Odpowiedź przez kandafer 2014-04-21 22:13:44 kandafer Net-facet Nieaktywny Zarejestrowany: 2011-07-09 Posty: 131 Wiek: 44 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo ważne. Znalezienie kogoś, kto odwiedził zakład karny jako odwiedzający wbrew pozorom może nie być trudne. Może uśmiechniesz się do strażników ?a tak na powaznie to najprostszym sposobem jest po prostu tam być, przeciez jest jakiś grafik widzeń, widzenia też nie przysługują codziennie, tylko co jakiś czas, nie trudno wytypowac czas kolejnego widzenia i po prostu tego dnia tam czekać... może przyjdzie... Czytam Forum od wielu miesięcy, ale wypowiadam się od niedawna... 26 Odpowiedź przez Diana990 2014-04-21 23:25:31 Diana990 Na razie czysta sympatia Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-04-13 Posty: 29 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo ważne. kandafer napisał/a:Znalezienie kogoś, kto odwiedził zakład karny jako odwiedzający wbrew pozorom może nie być trudne. Może uśmiechniesz się do strażników ?a tak na powaznie to najprostszym sposobem jest po prostu tam być, przeciez jest jakiś grafik widzeń, widzenia też nie przysługują codziennie, tylko co jakiś czas, nie trudno wytypowac czas kolejnego widzenia i po prostu tego dnia tam czekać... może przyjdzie...Owszem, jest taka mozliwosc.. widzenia sa tylko we wtorki i niedziele. Jednak teraz przewożą więźniów. Mojego brata juz przewiezli. Nie wiem czy tamtego 'ojca' też juz czasami gdzies nie przewiezli tymbardziej że widziałam tego chłopaka na widzieniu jakieś 2 miesiace temu..Narazie zobaczymy co da mi się wyciągnąć od brata, to już jutro. Dam znać. Jak nie zadziała to bede szukala dalej jakiegos rozwiazania zeby go znalezc ;D Mam wiare i nadzieje 27 Odpowiedź przez Diana990 2014-04-22 14:36:56 Diana990 Na razie czysta sympatia Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-04-13 Posty: 29 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo i tak jak myślałam. Więcej osób tam się tym zajmuje... Powiedział mi tylko imię tego 'ojca' i to jeszcze nie wiem czy to rzeczywiscie nie wiedział... i co teraz 28 Odpowiedź przez Madziaa223 2014-04-22 14:52:37 Madziaa223 Zaglądam tu coraz częściej Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-04-02 Posty: 17 Wiek: 22 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo mozesz jedynie liczyc na to ze ten chłopak sam Cie znajdzie ..jezeli go ciagnie do Ciebie tak samo jak Ciebie do niego to predzej czy pozniej na siebie traficie 29 Odpowiedź przez Wielbiciel Lidiji Bacic 2014-04-22 15:53:47 Wielbiciel Lidiji Bacic Net-facet Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-07-23 Posty: 5,191 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo ważne. Diana990 napisał/a:No i tak jak myślałam. Więcej osób tam się tym zajmuje... Powiedział mi tylko imię tego 'ojca' i to jeszcze nie wiem czy to rzeczywiscie nie wiedział... i co teraz Może jesteście sobie przeznaczeni i wszystko zakończy się zgodnie z Twoimi marzeniami? Hrvatska Ljubavi Te!Wierzę w miłość od pierwszego spojrzenia,Serca ukojeniaNon omnis moriar? 30 Odpowiedź przez Diana990 2014-04-22 18:33:12 Diana990 Na razie czysta sympatia Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-04-13 Posty: 29 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo niewiadomo.. wszystko możliwe. Moze jeszcze go kiedyś spotkam, jesli nie bede się kompletnie tego spodziewała. Sprawdzałam też pomiędzy znajomych, ale też nic... Może to był anioł hehe ;-) Jeśli będzie nam pisane to się spotkamy.. a ja zrobiłam co mogłam.. tylko szkoda skoro tak bardzo mi na tym zalezalo 31 Odpowiedź przez rozowa_mandarynka 2014-04-22 23:48:18 rozowa_mandarynka Zbanowany Nieaktywny Zarejestrowany: 2011-12-21 Posty: 278 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo ważne. Diana990 napisał/a:No niewiadomo.. wszystko możliwe. Moze jeszcze go kiedyś spotkam, jesli nie bede się kompletnie tego spodziewała. Sprawdzałam też pomiędzy znajomych, ale też nic...Ja mialam podobnie. Kiedys sie zakochalam i przez wiele lat o tym kims myslalam i szukalam kontaktu na prozno. Niedawno sie odnalezlismy (po jakis 9 latach;), gdy juz sie tego w ogole nie spodziewalam. Tylko ze teraz to ja zwlekam ze spotkaniem, bo co prawda nic mi nie zrobil, ale okazal sie byc zwyklym dupkiem i sama nie wiem czy w to brnac.. mam nadzieje, ze w twoim przypadku to nie jest tak bezsensowne i jest ciebie wart. Problem w tym, ze czasem moze jest lepiej mniej wiedziec. 32 Odpowiedź przez rozowa_mandarynka 2014-04-22 23:50:09 rozowa_mandarynka Zbanowany Nieaktywny Zarejestrowany: 2011-12-21 Posty: 278 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo chciala pogadac daj swoj email lub cos. Dodam ze nie mam gg 33 Odpowiedź przez Diana990 2014-04-23 16:47:07 Diana990 Na razie czysta sympatia Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-04-13 Posty: 29 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo ważne. rozowa_mandarynka napisał/a:Jakbys chciala pogadac daj swoj email lub cos. Dodam ze nie mam @ czekam 34 Odpowiedź przez Diana990 2014-05-28 16:34:01 Diana990 Na razie czysta sympatia Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-04-13 Posty: 29 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo ważne. Nie wiem czy ktoś z was zagląda tutaj jeszcze.. troche czasu minelo, ja juz po malu zaczęłam ukladać sobie życieGdy wracałam wczoraj z mamą z miasta zobaczyłam kogoś 'dziwnie znajomego'... Skądś kojarzyłam twarz, ale nie wiedziałam przyglądałam się MU, po czym olśniło mnie, że to TEN CHŁOPAK... to spojrzenie.. nie oderwałam wzroku nawet na sekunde... Nasze spojrzenia spotkały się i trwało to z dobre dziesięć sekund... ale żadne z nas nic nie miało do Bóg chciał żebyśmy spotkali się jeszcze raz, ale czy ma jeszcze jakis plan? ...Wiem już o nim tyle, że mieszka w moim miescie.. blisko mojego osiedla go szedł do bankomatu, a ja już musiałam wracać. Znowu o nim czy bedzie jeszcze nam pisane się spotkać....tak jakos postanowilam wejsc i wam powiedziec o tym.. 35 Odpowiedź przez mobsterua 2014-06-28 03:08:39 mobsterua Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-06-28 Posty: 1 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo niesamowitą dziewczynę, którą spotkałem w autobusie N43 w Warszawie około 1:30 niestety nie miałe odwagi żeby porozmawiać, toteż nic o Niej nie wiem. Pamiętam, że dziewczyna wysła na przystanku ty czytasz ten post, to napisz coś tutaj Strony 1 Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź Tu nie ma miejsca na cud, tu narodziny dziecka to czarna rozpacz, rozpacz tak wielka, że nie jesteś w stanie jej w sobie pomieścić. Nagle, z bezpiecznego miejsca, twoje dziecko zostaje wyrwane zdecydowanie za wcześnie, nie jest jeszcze przygotowane do życia po tej stronie, nie miało czasu oswoić się z tym, że znajdzie się tu – w świecie, w którym nie wiadomo, czy przeżyje, które jest dla niego pełne bólu, samotności, chłodu, jest tak wrogie, że najchętniej by się poddało i uciekło. Bo przecież nie wie, o co walczy, nie wie, że gdy jemu ratują życie, gdzieś, kilka sal dalej, jego mama wybudza się z narkozy i modli się całą sobą o cud… „Od ośmiu lat walczę” To był 23 tydzień ciąży… Pierwsze dziecko, wszystko miało być takie piękne, cukierkowe i różowe. Bo dlaczego nie? Oczekiwanie na kogoś, kto daje znać o swoim istnieniu kopiąc w nasz brzuch, jest nadzieją na to, że zmieni nasze życie na pełniejsze i jeszcze szczęśliwsze. – Okazało się, że mam rozwarcie, lekarz natychmiast skierował mnie do szpitala, a tam godziny oczekiwań na przyjęcie. Pielęgniarka mówi do mnie: „Jak poczuje pani bóle parte, proszę nas wołać”, a ja nie wiedziałam, co to są bóle parte, nie zdążyłam nawet być na zajęciach w szkole rodzenia. Poza tym, jakie parte, przecież wszystko będzie dobrze, poleżę do końca ciąży w szpitalu i nic złego się nie stanie – opowiada Aneta. Bóle parte pojawiły się kolejnego dnia. Aneta usłyszała od lekarza: „Przykro mi”, szpital nie ratował tak wcześnie urodzonych dzieci. – Miałam rodzić naturalnie, ale w wodach pojawiła się krew, podjęto decyzję o cesarskim cięciu, krzyczałam tylko: „Błagam, ratujcie moje dziecko”. Nina urodziła się sina… Zobaczyłam ją dopiero w trzeciej dobie, bo byłam tak pocięta, że kiedy próbowałam wstać, żeby do niej pójść, z bólu traciłam przytomność. Słyszałam nieustannie od lekarzy i pielęgniarek, że dzisiaj to ona już na pewno umrze… Toruński szpital,w którym rodziła Aneta, osiem lat temu nie miał warunków do ratowania wcześniaków. Nina ważyła 550 gramów po urodzeniu, jej waga spadła jednak do 430… Ale żyła, kolejny i kolejny dzień, po dziesięciu dniach przewieziono ją do Bydgoszczy. Przez jedenaście miesięcy nie wychodziła ze szpitala – leżała w Bydgoszczy, Gdańsku, Krakowie. Jej stan był nieustannie krytyczny, a Aneta na skraju wyczerpania psychicznego i fizycznego. – Całe dnie spędzałam w szpitalu. W szpitalu, gdzie nie było dla mnie miejsca. Ze wszystkim torbami, z cyckiem na wierzchu i laktatorem w ręce siedziałam na krześle przy inkubatorze. Kiedy pozwolono mi ją dotknąć, bałam się pogłaskać chociażby małym palcem, żeby jej skóra nie przykleiła się do mojej. Co może czuć matka, której dziecko codziennie umiera? Każdego dnia jedziesz do szpitala, patrzysz na te wszystkie rurki powpinane w twoje dziecko, na monitory… To życie w permanentnym strachu, to złe wiadomości – jedna za drugą, że twoje dziecko prawdopodobnie nigdy nie będzie widzieć, ma tak duży niedosłuch, że nie usłyszy przejeżdżającego obok niej pociągu. Ale ty siedzisz przy niej i jej śpiewasz, i czytasz i opowiadasz, mając nieustannie nadzieję, że coś się jednak zadzieje, że ta karta się odwróci. Że twoje dziecko będzie żyć. Aneta po 11-ty miesiącach zabrała Ninę ze szpitala na własne żądanie. – Od urodzenia nie była w domu, jej rzeczywistość to jedynie ta szpitalna. Lekarze nie wiedzieli, czy sobie poradzimy, przecież ona cały czas leżała na intensywnej terapii, ale ja ważyłam już 40 kilogramów. Nie miałam siły, a w szpitalach widziałam różne tragedie. Często wcześniaki były bez opieki, bo rodzice zajmowali się dziećmi w domu… A ja za Niną wszędzie jeździłam, mąż ile mógł – pomagał. Nie było łatwo, to był straszny czas. Chciałam być w domy, mieć więcej spokoju i by Nina ten spokój odnalazła, by czuła, że jest u siebie, otoczona opieką najbliższych jej osób. Nina ma dziś osiem lat. Nie widzi, nie słyszy, nie gryzie pokarmów, przez siedem lat karmiona była sondą, od roku przełyka samodzielnie płyny, ale trzeba uważać, żeby się nie zakrztusiła. Przez siedem lat nieustannie była na tlenie. – Spędzałam z nią 24 godziny, bałam się wyjść do toalety, bo wszystko mogło się zdarzyć, Nina mogła się udusić własną śliną. Nie mogliśmy znaleźć pielęgniarki, która pomogłaby w opiece nad córką, bo to bardzo duża odpowiedzialność. Ostatecznie po moich błaganiach jedna pani się zgodziła, do dzisiaj do nas przyjeżdża. Ale nadal nie mogę wyjść do sklepu, kiedy chcę, bo każde wyjście to zapakowanie Niny do wózka, butli z tlenem, ssaka, gdyby się zakrztusiła. Nasze życie podporządkowane jest jej rehabilitacji, którą ma kilka razy dziennie, a my widzimy jej postępy. Przełyka, choć zupę je pół godziny, oddycha w ciągu dnia samodzielnie, próbuje się komunikować. Sprawdzałam – jest dzisiaj najdłużej w Polsce żyjącym wcześniakiem urodzonym w 23. tygodniu – mówi Aneta i podkreśla, że zawsze widziała w swojej córce potencjał, zawsze wierzyła, że można z niej wykrzesać więcej, trzeba tylko stworzyć jej możliwości. Wiele decyzji trochę wymuszonych na lekarzach podejmowała intuicyjnie obserwując swoje dziecko. – Pamiętam te długie godziny na szpitalnych korytarzach, kiedy chodzisz i oglądasz zdjęcia dzieci z podziękowaniami dla lekarzy za uratowanie im życia. Widzisz dziecko z 26 tygodnia, z 28-ego, 24-ego, ale wśród nich nie ma tak przedwcześnie urodzonego jak twoje dziecko… A tam, za ścianą, walczą o jej życie i nie wiesz, czy ona przeżyje… Możesz mieć jedynie nadzieję. Tę nadzieję dają zdjęcia, dlatego Niny fotografie też wiszą w szpitalach, w których była, żeby rodzic, który tak jak ja drętwieje z przerażanie, mógł zobaczyć, że to jest możliwe, że być może jego dziecko będzie żyć… Rehabilitacja Niny to koszt stu tysięcy złotych rocznie, jeśli nie ma w tym czasie dodatkowych operacji. – To przedsięwzięcie, która upadla i poniża. Trzeba mieć w sobie ogromną pokorę, żeby prosić o pieniądze na leczenie swojego dziecka. To nie jest proste. Co roku wysyłamy pół tysiąca kartek do osób, które nas wspierają – opowiada Aneta. Zyskuje się nowe znajomość, przyjaźnie, jednak często zawodzą najbliżsi. – Z moją mamą nie rozmawiam od pięciu lat, po tym, jak powiedziała mi, żebym Ninę oddała do hospicjum, a sama ułożyła sobie życie na nowo. Chore dziecko to też kryzys w związku, który czasami trudno przezwyciężyć. – To cholernie trudne być razem, być blisko, kiedy wszystko – całą energię, cały czas poświęcasz swojemu dziecku. Nawet wyjście do kina, to i tak nieustanne zerkanie w telefon, SMS-y, rozmowy. Na wakacjach nie byliśmy od ośmiu lat, pracuje tylko mój mąż, bo ja zajmuję się Niną – mówi Aneta. Ale też przychodzi bunt, przychodzi tak potworne zmęczenie i rezygnacja, kiedy masz dosyć, kiedy nie masz już siły, kiedy trudno znaleźć ci motywację. – Poszłam na terapię, bo nie dawałam już sobie sama ze sobą rady. To tam zrozumiałam, że ja też jestem dla siebie ważna, że muszę nie tylko walczyć o córkę, ale też o siebie. Poszłam na studia, gdzie bardzo długo nie mówiłam prawdy o sobie, miałam dość postrzegania mnie przez pryzmat matki chorego dziecka. Chciałam „normalnie” funkcjonować. Dzisiaj wiem, że zdrowy egoizm jest potrzebny każdemu, że niezwykle ważne jest znalezienie siebie i wysłuchanie swoich potrzeb. Założyłam portal który jest miejscem dla wszystkich tych, którzy pomocy potrzebują i swoją pomocą chcą się dzielić. To taki mój świat, coś co robię dla siebie, w czym się realizuję, w czym chcę się rozwijać. Drugie dziecko? – Wiele osób się o to pyta, ale kiedy? Co, jeśli ciąża okaże się zagrożona, co jeśli będę musiała leżeć w domu? Kto wtedy zajmie się Niną? Co powiem swojemu zdrowemu dziecku, kiedy ono spyta, dlaczego jak inne dzieci nie jedziemy na wakacje? Bo potrzebne są pieniądze na rehabilitację jego chorej siostry… Nie mogę, nie potrafię… – Anecie łamie się głos. Co jest najtrudniejsze? Zdaje się, że brak światełka w tym tunelu. Tu nie jest tak, że pomyślisz: „Jeszcze pięć lat, wytrzymaj pięć lat i wszystko będzie dobrze”. – Kiedy myślisz o tym, czy ta intensywna opieka nad Niną i jej rehabilitacja kiedyś się skończy, to wiesz, że koniec oznacza tylko jedno… I przestajesz o tym myśleć. „Bałam się ją pokochać” Antosia miała nigdy się nie urodzić. – Skierowano mnie na plastykę szyjki macicy, która skończyć się miała prawdopodobnie jej usunięciem. Wyznaczono mi datę operacji, ale kiedy zjawiłam się w szpitalu, okazało się, że jestem w ciąży. Kilka miesięcy wcześniej, w 20-tym tygodniu urodziłam Zosię, która zmarła… – opowiada Ewelina. Lekarz uprzedzał, żeby tą niespodziewaną ciążą nie cieszyć się, bo w Eweliny przypadku nie było wiadomo czy w ogóle uda się ją donosić. „Dzisiaj jest, jutro może jej nie być” – usłyszała. – Kiedy po 12-tym tygodniu zaczęło się krwawienie, miałam dość, nie chciałam przeżywać jeszcze raz tego samego co z Zosią. Ale założono mi szew, na zmianę leżałam to w domu, to w szpitalu. I kiedy na kilka dni mnie wypisano, a ja czułam się naprawdę świetnie, odeszły mi wody. To był 27 tydzień. Lekarz prowadzący podjął ważna dla życia Antosi decyzję – by zakończyć ciążę cesarskim cięciem. – Pani anestezjolog powiedziała, że nie uśpi mnie dopóki na sali nie będzie respiratora i inkubatora. Jestem jej za to ogromnie wdzięczna, bo myślę, że dzięki temu Antośka żyje. Urodziła się w okropnej zamartwicy, dostała tylko jeden punkt w pierwszej minucie życia, później już nawet jej nie punktowano, bo od razu była reanimowana, intubowana, została tylko zważona, nie było czasu nawet jej zmierzyć. Ewelina zobaczyła córkę dobę po porodzie. – Byłam przekonana, patrząc na dzieci w inkubatorze, że moja córka to ta po lewej stronie z czarną czupryną. Czekaliśmy cierpliwie, ale ja nie mogłam oderwać wzroku od tamtego inkubatora. Okazało się jednak, że Antosia leżała na środku sali, taka malutka, przezroczysta, było widać jej żyły, jelitka… – Leżała na tym samym boku, co nasza Zosia, wyglądała bardzo podobnie… Wróciły do mnie wszystkie wspomnienia, nie chciałam na nią patrzeć, nie chciałam jej oglądać, dotykać. Inne mamy siedziały przy swoich dzieciach godzinami, a ja byłam na swojej sali i płakałam. Tak bardzo się bałam, że znowu stracę dziecko, nie chciałam się do niej przyzwyczaić, nie chciałam jej pokochać, bo drugi raz bym tego nie przeżyła. Przychodził do mnie brat zakonny i rozmawiał tłumacząc, że bez względu na to, co się stanie, czy będzie dobrze czy źle, to ja powinnam z nią być. Ewelina po czterech dniach wyszła do domu. Nie mogła znaleźć sobie miejsca… W domu nie było ubranek dla dziecka, nie czekało na nie łóżeczko. – Gładzisz się po brzuchu, w którym powinno być jeszcze maleństwo i nagle dociera do ciebie, że jego już tam nie ma, że zostało w szpitalu, że urodziło się będąc zupełnie na to nieprzygotowanym. Poprosiłam męża, żeby zawiózł mnie do szpitala, że nie mogę pozwolić, by nasza córka była tam sama. Pomimo ogromnego strachu zakochiwałam się w niej, każdego dnia oswajałam się z tym, jak jest, żeby przestać się przed nią bronić. Z każdą kolejną złą wiadomością czułam, że kocham ją coraz bardziej, że chcę o nią walczyć, że chcę walczyć o jej życie, że nie wyobrażam sobie jej stracić. A przecież nie raz jej życie było zagrożone. Wchodzisz o siódmej rano na salę, a przy inkubatorze stoi cały personel i już wiesz, że coś jest nie tak. Wypraszają cię z sali, bo tam reanimują twoje dziecko, tam walczą o to, by przeżyła, a ty przez półtorej godziny chodzisz po korytarzu i nic nie możesz zrobić, nic, kiedy twoje dziecko umiera. I słyszysz, że zapalenie płuc, że problemy z sercem, że są wylewy krwi do mózgu, retinopatia… Siedziałam na sali od siódmej rano do 22-iej. Opowiadałam jej o wszystkim, o psie, o rodzeństwie, o tym, co babcia ugotowała na obiad, co ja zrobiłam. Pielęgniarki się śmiały, że wszystko jej mówię. Żyłam w ciągłym strachu. Zamierałam podczas kąpieli Antosi w szpitalu, bo ta nie mogła trwać dłużej niż minutę, bo tylko na tyle dziecko odpinane było od respiratora. A ty stoisz – patrzysz na dziecko, na zegarek, czy pielęgniarki zdążą, żeby nie doszło do niedotlenienia mózgu… Antosia wyszła ze szpitala trzy miesiące po urodzeniu w stanie wpisanym jak „dobry”. Rodzice wcześniaków niemal zawsze podkreślają, że wraz z wypisem zostają pozostawieni sami sobie, ewentualnie z listą specjalistów, do których powinni się z dzieckiem zgłosić. To nieustanne ustalanie wizyt, które nie mogą czekać, a ty słyszysz, że dopiero za pół roku możesz z dzieckiem przyjść. Więc idziesz prywatnie, robisz prywatnie badania. – Miało być tak, że na hasło wcześniak, dzieci szybciej dostają się na wizytę do specjalisty, ale to nie funkcjonuje. Patrzysz tylko w kalendarz zastanawiając się, czy aby na pewno dzisiaj czeka was tylko jedna wizyta, pilnujesz terminów i płacisz za każdą opinię, diagnozę, zalecenia. Dzisiaj Antosia ma cztery lata. Jest rezolutnym dzieckiem. Walka o jej zdrowie skutkowała dla Eweliny koszmarem jej karmienia. 15 mililitrów mleka potrafiła pić przez godzinę. – Wypijała kroplę, brałam ją na ręce, nosiłam, jak przełknęła – kolejną kroplę. Nie chciałam, żeby wróciła na sondę. Nie wiem, jak dałam radę. Teraz Antosia mówi, chodzi, jest dziewczynką o przepięknych oczach ze stwierdzonym w ostatnim czasie spektrum autyzmu. Emocjonalnie nie jest gotowa na pójście do przedszkola, ale jest coraz bardziej ciekawa nowych ludzi. – Czasami tylko jest mi strasznie przykro, gdy Antośka wpada w swój szał, zaczyna krzyczeć i piszczeć, bo idziemy nie w tę stronę, w którą ona by chciała, a do mnie podchodzi jakaś pani i mówi: „No żeby pani nie potrafiła sobie poradzić z takim małym dzieckiem”… Ale później przychodzi wieczór, kiedy pyta: „Mamusiu – jest miłość?”. „Jest, kochanie”. „Śmierć dziecka nie ma sensu” W obchodzonym dzisiaj Dniu Wcześniaka mówi się najczęściej o tych dzieciach, którym się udało, rodzice dzielą się zdjęciami, wymieniają gratulacjami, na oddziałach wcześniaków organizowane są spotkania, rozmowy. – Co roku jesteśmy na oddziale neonatologicznym w Bydgoszczy, gdzie ratowano Ninę, każdego roku płaczę wchodząc tam, bo wracają wszystkie wspomnienia – mówi Aneta. Joanna Piątek – Perlak pracuje jako psycholog z rodzicami wcześniaków – tych, którzy walczą o życie i tych, którzy przeżyli stratę dziecka – tak jak ona. – Zuza urodziła się w 28 tygodniu ciąży. Była maleńka, bo ważyła 550 gram… Wtedy nie wiedziałam, jakie trudne i ciężkie było dla niej wejście w życie. Była dzielną dziewczynką, walczyła przez pięć tygodni… Ale tak jak z wcześniakami, tak i z nią niczego nie mogliśmy być pewni, ich stan zmienia się właściwie co godzinę. Jednego dnia masz nadzieję, że już jest dobrze, a kolejnego przychodzi kryzys, który zabiera nam dziecko. Lekarze nigdy nie mówią rodzicom, że jest dobrze, że będzie dobrze. Ja jednak przez pięć tygodni wierzyłam, że damy radę. Był moment, kiedy uchwyciłam się tej nadziei, że przecież wyjdziemy do domu, że ze wszystkim sobie poradzimy… Aż przyszedł dzień, w którym moja córka zmarła… To było moje pierwsze dziecko, myślałam, że skoro w życiu wszystko mi wychodziło, to ta ciąża też musiała wyjść, z dzieckiem też musiało być wszystko w porządku. Zupełnie nie potrafiłam poradzić sobie z tym, co się stało. Borykałam się z ogromnym poczuciem winy, byłam przekonana, że to ja coś zawaliłam, że to wszystko stało się przeze mnie. Przepraszałam mojego męża, moich teściów… Nie radziłam sobie z żałobą po takiej stracie… Aż przyszedł moment decyzji o kolejnym dziecku. Dość szybko. Rok później Joanna zaszła w ciążę i tym razem urodziła w terminie chłopca – Tadeusza. Na oddziale, na którym leżała Asia, na kilka dni przed rozwiązaniem, spotkała kobietę, u której wystąpiło duże prawdopodobieństwo, że urodzi wcześniaka. – Przestępowałam z nogi na nogę zastanawiając się, czy mogę się wtrącić, porozmawiać. Nie wytrzymałam. Opowiedziałam jej swoją historię, mówiłam o swoich lękach, emocjach, o poczuciu winy – do dzisiaj mamy kontakt ze sobą. A gdy urodził się Tadeusz, do porodu przyszła mama ze zmarłym dzieckiem. Ta historia tak mną wtedy wstrząsnęła, że nie umiałam tej kobiety zostawić z tym samej, przecież ja też przeżyłam stratę dziecka. Doskonale pamiętam, że to była mama małej Kalinki. Objęłam ją opieką, podzieliłam się swoimi doświadczeniami, miałam poczucie, że naprawdę jej pomogłam. Wcześniej Joanna pracowała w korporacji, w dziale HR, ale po powrocie z Tadeuszem do domu zrozumiała, że chce pomagać innym, że chce zająć się rodzicami, którzy stracili swoje dzieci i tymi, które o nie walczą, przez tygodnie, miesiące, czasami lata, a ich walka, bywa, że kończy się śmiercią dziecka. – Wiedziałam, że muszę to robić, że rodzice nie otrzymują żadnego wsparcia, bo wszyscy skupiają się na ratowaniu dziecka, na wizytach u specjalistów, na kolejnych etapach walki o życie, o zdrowie, a nikt nie zajmuje się rodzicami. Zapominamy o mamach, które przechodzą traumę, które mają żałobę po utraconej ciąży, po zabranym czasie, po stracie marzeń na temat cudownego i szczęśliwego macierzyństwa, które ciężko je doświadcza. Historia zatoczyła koło – dzisiaj Joanna pracuje na oddziale neonantologicznym Górnośląskiego Centrum Zdrowia Dziecka, gdzie ratowano jej córkę i gdzie Zuzia zmarła. – Wiedziałam, że tu muszę wrócić, czułam, że to moje miejsce, Zuza tu była leczona, tu ratowano jej życie, tutaj odeszła, więc ja jestem po to, żeby pomagać takim, jak ja, która cztery lata temu tej pomocy nie otrzymała, bo nie było miejsca, czasu na pomoc psychologiczną. Mam ogromne poczucie sensu i sprawiedliwości. Moją żałobę zakończyłam. Moje koło się zamknęło. I wiem, że bardzo trudno jest mówić o śmierci dziecka, bo żadna śmierć dziecka nie ma sensu. Dzieci nie powinny umierać, powinny być szczęśliwe i zdrowe. Mam jednak świadomość, że to co teraz w życiu mam, mam dzięki mojej córce. Oswoiłam śmierć dając innym to, co mogę dać. Każdego dnia przeprowadzam trudne rozmowy z rodzicami wcześniaków, kiedy wiem, że pomóc można już tylko im, nie dziecku. Wtedy sobie myślę, wszystko stało się po to, żebym była w tym miejscu, w którym jestem z ogromnym poczuciem sensu tego, co robię. Każdy wcześniak mnie wzrusza, każdy wcześniak jest dla mnie cudem, ale też wiem, co czeka jego rodziców, bo też przez to przeszłam. To, co robię jest namacalną obecnością mojej córki, której nie ma. Dzień Wcześniaka dla wielu kobiet, to dzień, kiedy chciałyby się schować, zapomnieć. To te mamy, których wcześniaki nie przeżyły, które wypisują się z grup wcześniaczych, bo nie są w stanie udźwignąć tych wszystkich zdjęć i najdrobniejszych sukcesów innych dzieci i radości rodziców. O nich w tym dniu też powinniśmy pamiętać… O Ninie poczytacie więcej na Wcześniak Nina, o Antośce na Codzienność z wcześniakiem, a Joanna Piątek – Perlak pisze TUTAJ.

jak znaleźć chłopaka którego widziałam raz w życiu